Introwertyk – kto to?

Introwertyk to osoba, która najlepiej czuje się we własnym towarzystwie. Jeśli jesteś introwertykiem, zapewne pochłania Cię analiza Twojego własnego życia wewnętrznego. Najczęściej spędzasz czas w towarzystwie własnych myśli, a nie innych ludzi, którzy zabierają Ci energię. Błędnym jest wszak założenie, że osoby introwertyczne to osoby nieśmiałe lub posiadające niską samoocenę. Introwertycy po prostu bardzo lubią własne towarzystwo. Trudno to zrozumieć ekstrawertykom, których cechuje zupełnie inna osobowość.

Czytaj dalej, jeśli interesują Cię takie zagadnienia, jak:

introwertyk – kto to?

Spis treści

Czym jest introwertyzm?
Układ nerwowy i działanie mózgu introwertyka
Jakie cechy osobowości wyróżniają introwertyka?
W jaki sposób introwertyk okazuje uczucia? Introwertyk w związku
Język miłości introwertyka
Czy introwertyk może funkcjonować z innymi ludźmi? W jakich zawodach się odnajdzie?
Jak zadbać o swój dobrostan, gdy jesteś introwertykiem?
Rodzaje introwersji. 4 typy psychologiczne według Jonathana M. Cheeka
Ocena społeczna krzywdzi introwertyków! Nieprawdziwe stereotypy na temat introwersji
Siła introwersji. Dlaczego bycie introwertykiem jest piękne?
Czy możesz być jednocześnie introwertykiem i ekstrawertykiem?
A może piszesz książkę i jedna z Twoich postaci jest introwertykiem?
Dokucza Ci Twój introwertyzm i chcesz nad nim popracować?
Każdy z nas jest wyjątkowy, co nie czyni nas ani gorszymi, ani lepszymi od innych ludzi

Polub mój fanpage na Facebooku i wspólnie kroczmy ścieżką rozwoju (również twórczego).

Czym jest introwertyzm?

Carl Gustav Jung, jeden z moich idoli, słynny szwajcarski psychiatra, sklasyfikował psychologiczne typy osobowości w zależności od ich energii mentalnej.

Zauważył, że część ludzi czerpie energię ze swojego wnętrza i nie potrzebuje towarzystwa innych ludzi, by sprawnie funkcjonować. To właśnie Carl Gustav Jung w dziele pt. Typy psychologiczne wprowadził pojęcie introwersji, będącej połączeniem łacińskich słów intra (co znaczy: wewnątrz) oraz vertere (zwracać się).

Reasumując, właśnie własny świat wewnętrzny introwertyka będzie dla niego najodpowiedniejszą przestrzenią, gdyż bodźce zewnętrzne taką osobę po prostu zmęczą.

Jeśli jesteś introwertykiem, po prostu wiesz, że Twoje bogate życie wewnętrzne sprawia, że szczególnie istotne będzie dla Ciebie przebywanie w swoim własnym towarzystwie. Dlaczego? Bo nie potrzebujesz tak wiele bodźców zewnętrznych, by dużo odczuwać. Poruszą Cię już nieznaczne doznania, a mocniejsze emocje mogą wywołać reakcję stresogenną. W samotności zaś czujesz się po prostu świetnie. Oznacza ona dla Ciebie relaks i błogą ulgę.

Układ nerwowy i działanie mózgu introwertyka

Introwertycy funkcjonują w sposób chroniczny w wyższym stanie pobudzenia. Odwołując się do teorii aktywacji i teorii hamowania Hansa Eysencka, osobowość introwertyczną cechuje wyższy poziom aktywacji kory mózgowej.

W autonomicznym układzie nerwowym introwertyka dominuje część przywspółczulna, a zatem ta, która odpowiada za odpoczynek organizmu i poprawę trawienia. Dzięki badaniom wiadomo, że człowiek cechujący się osobowością introwertyczną, ma większy przepływ krwi we wzgórzu mózgowym oraz płacie czołowym. Inaczej działa mózg introwertyka, a inaczej ekstrawertyka.

Introwertyk – kto to i jakie cechy osobowości wyróżniają introwertyka?

Jeżeli poniższe stwierdzenia będą bliskie Twojemu sercu, to znaczy, że ten maleńki test osobowości wskaże na Twoją introwertyczną naturę. Poznaj cechy introwertyka i zobacz, czy to Twój typ osobowości!

1. Proces podejmowania decyzji następuje u Ciebie powoli, zdecydowanie nie pod wpływem impulsu. Dajesz sobie czas na rozważnie różnych opcji. Umiesz dostrzec swoją intuicję, ale i dobrze zrównoważyć ją z racjonalnym myśleniem.
2. Jesteś uważnym słuchaczem, ale unikasz kontaktów społecznych z wyjątkowymi gadułami. Osoby, które dużo i głośno mówią, zniechęcają do siebie introwertyków. Jeżeli masz ochotę poprzewracać często oczami, gdy ktoś w Twoim bliższym towarzystwie wciąż i wciąż gada, a może i nałożyć mu na twarz kaganiec lub po prostu poprosić go o sprawdzenie, czy nie ma go 20 kilometrów dalej, to bardzo prawdopodobne, że jesteś introwertykiem. Sam też nie odczuwasz zbytniej potrzeby mówienia. Lepiej czujesz się, powierzając swoje sekrety dziennikowi albo bliskiej osobie.
3. W ciągu dnia szukasz jak najwięcej chwil samotności. Inni ludzie, nawet sama ich obecność, nie są dla Ciebie tak atrakcyjni jak moment ciszy, w którym możesz spożytkować czas tak, jak lubisz. Kręci Cię malowanie obrazów, gra na pianinie albo w szachy lub czytanie książek.
4. W sytuacjach społecznych, które wymagają dużego zaangażowania wśród dużej grupy nieznanych Ci osób, nie czujesz się zbyt komfortowo. Czasem nawet budzi się Twój lęk. Nie chodzi o to, że nie lubisz ludzi. Po prostu nie widzisz powodu, by z nimi przebywać. Dużo swobodniej czujesz się we własnym domu. Głośni ludzie i szalone imprezy to po prostu nie jest Twój wymarzony klimat.
5. Twoje grono przyjaciół nie jest zbyt rozległe. Masz jednak kilka zaufanych osób, z którymi łączą Cię trwałe więzy. Mimo że czasem nie rozmawiacie ze sobą długimi miesiącami, to wiesz doskonale, że właśnie na tego konkretnego przyjaciela zawsze możesz liczyć. Niechętnie zawierasz nowe znajomości, a czasem przychodzi Ci to z wyraźnym trudem.
6. Sporo czasu spędzasz w swoich myślach, pochłaniają Cię wspomnienia lub fantazje dotyczące różnych ścieżek przyszłości.
7. Niektórzy ludzie czerpią energię ze wspólnych działań, ale Ty jesteś typem osobowości, którego motywuje święty spokój. W życiu zawodowym najlepiej spisujesz się wtedy, kiedy masz pewną dozę samodzielności.
8. Introwertyk lubi przebywać na łonie natury, w niszowej galerii sztuki lub w otoczeniu książek. Dodatkowo uważasz, że minimalizm jest bardzo okej, a porządek jest niezbędny, gdyż ma na celu polepszenie codziennego funkcjonowania.

Te cechy charakteru, jeżeli zaobserwowałeś je u siebie, mogą wskazywać, że jesteś osobą, którą można zaklasyfikować do introwertycznych typów osobowości. Dusza towarzystwa to zdecydowanie nie Ty!

Ogólnie rzecz biorąc, introwertyk to typ osobowości, który ukojenie znajduje we własnych przeżyciach wewnętrznych. Najlepiej czuje się sam ze sobą i praktycznie nie potrzebuje ludzi. Jak więc funkcjonuje introwertyk w związku?

W jaki sposób introwertyk okazuje uczucia? Introwertyk w związku

Czuły, potrafiący być dobrym słuchaczem, oddany, lojalny i pomocny – właśnie taki jest introwertyk w związku.

Dla ekstrawertyków może być jednak trudne do zaakceptowania, że nie każdy potrzebuje tyle gadać o uczuciach lub tym, co wydarzyło się w pracy. Introwertyk nadaje na zupełnie innych falach, ale nie oznacza to, że introwertyk i ekstrawertyk są dwoma skrajnościami. Przy odpowiednim dotarciu się te dwie osobowości mogą się pięknie uzupełniać i stworzyć świetny, wieloletni związek.

Ponieważ introwertycy są dobrymi słuchaczami, ekstrawertykowi może się wydawać, że jego introwertyczny partner wręcz czyta mu w myślach. W istocie, ponieważ ekstrawertyk rzadko kiedy przestaje gadać o sobie, partner po prostu ma czas, by pojąć, jakie są jego potrzeby.

Introwertyzm w związku może być wyzwaniem, gdyż osobowość introwertyczna potrzebuje samotności, by naładować baterie. Partner introwertyka po prostu musi zrozumieć, że nie jest to rodzaj cichych dni, forma obrazy lub ignorancji, a cecha osobowości introwertycznej. Świat ekstrawertyków znacznie różni się od łagodnego i delikatnego świata wewnętrznego introwertyka.

Co ciekawe, nie jest tak, że osoby danego typu to ludzie zawsze bardziej lub mniej pewni siebie.

Zarówno introwertyk może być osobą mocno przeświadczoną o własnej wartości, jak i ekstrawertyk człowiekiem niezbudowanym, niepewnym siebie i zlęknionym. Po prostu każdy typ manifestuje to (lub maskuje) na własny, indywidualny sposób.

Język miłości introwertyka

Tak introwertyk, jak i ekstrawertyk, ma swoje języki miłości, którymi posługuje się na co dzień, by wyrazić swoje odczucia.

U introwertyków rzadziej wystąpi język miłości polegający na mówieniu i komplementach, jako że są bardziej oszczędni w słowach. Częściej introwertycy wyrażą czułość poprzez czyny, drobne podarki i dotyk (ten ostatni, rzecz jasna, gdy bardziej się poznacie).

Nieco zbijające z tropu może być zachowanie introwertyka, gdy się zauroczy. Jeśli podobasz się osobowości introwertycznej, może ona być jeszcze bardziej małomówna niż zazwyczaj, a wręcz całkowicie przy Tobie umilknąć! Z pewnością jednak będzie pojawiać się w Twoim pobliżu. Będzie szalenie uprzejma i z radością spełni każde Twoje życzenie.

Zagraj delikatnie w otwarte karty. Spytaj, czy chciałaby wyjść z Tobą na spacer. Jeśli się zgodzi, jest duża szansa, że żywi do Ciebie naprawdę gorące uczucia. Nie naprzykrzaj się jej i daj dużo przestrzeni, byście mogli się ze sobą zapoznać. Bądź cierpliwy.

Zobaczysz, że będzie warto!

Czy introwertyk może funkcjonować z innymi ludźmi? W jakich zawodach się odnajdzie?

Oczywiście, że introwertyk może świetnie współdziałać z innymi ludźmi.

Introwertyk w pracy, w zawodach w szczególności medycznych, wymagających opanowania, skupienia i analitycznego umysłu, będzie szybko awansował.

Introwertyzm czyni dobrym pracownikiem każdego, kto ma indywidualne zadania. Dlatego autorka książek, łyżwiarka czy flecistka to także dobre kierunki rozwoju. Sporo podróżników, sportowców w dziedzinach indywidualnych oraz artystów to właśnie introwertycy.

Świetnie sprawdzi się jako freelancer, nie muszący kontaktować się z innymi czy ekspert z zakresu wiedzy specjalistycznej. Ale i w zespole spełni ważną rolę, jeśli pozostali członkowie nie będą go zakrzykiwać czy próbować na siłę zmienić. Takie próby zawsze kończą się fiaskiem.

Typu osobowości nie jesteś w stanie zmienić, choć możesz pracować nad swoim charakterem. Ale tylko swoim, to znaczy własnym! Nigdy nie zmienisz drugiej osoby. Zmian trzeba chcieć.

Jak zadbać o swój dobrostan, gdy jesteś introwertykiem?

Jeżeli znasz już samego siebie, wiesz, że Twoje cechy osobowości łączą się z introwertyzmem, poproś przełożonego, by dodał Ci więcej okazji do pracy z domu. Jeżeli w ten sposób będziesz mieć więcej energii do działania, spróbuj! Naprawdę warto.

Ponadto:

• medytuj – przyjdzie Ci to z dużo większą łatwością niż ekstrawertykowi,
• otaczaj się jasnymi kolorami – badania mówią, że introwertycy wolą stonowane barwy, ale ciemna kolorystyka na dłuższą metę może przyczynić się do stanów depresyjnych i lękowych,
• pielęgnuj w sobie cechy takie jak wrażliwość – staraj się nie zamiatać pod dywan rzeczy, które cię bolą, tylko z łagodnością mów głośno, gdy ktoś przekracza twoje granice,
• spróbuj nie przejmować się zbytnio oceną społeczną – ona zawsze jest krzywdząca, a Twoja wrażliwość zasługuje na docenienie; bądź tego świadom nawet, jeżeli świat dookoła próbuje Ci wmówić coś innego,
• doceniaj więcej typów osobowości – introwertycy, tak jak i ekstrawertycy, bywają przekonani o tym, że mój sposób życia jest najbardziej odpowiedni; nie, każdy żyje po swojemu i trzeba to zaakceptować.

Rodzaje introwersji. 4 typy psychologiczne według Jonathana M. Cheeka

Według szacunków naukowców, w naszym społeczeństwie notuje się od 25 do 46% introwertyków. Pozostałe typy osobowości to ekstrawertycy, ambiwertycy i neurotycy. Ale i introwertyzm ma swoje podtypy. Profesor psychologii Jonathan M. Cheek wyróżnił 4 osobowości introwertyczne:

• społeczną, która szanuje swoją strefę komfortu, ale równie dobrze czuje się w niewielkim gronie znajomych, uczęszcza na spotkania towarzyskie, nie boi się wielkich skupisk ludzi, ale omija je, bo jest świadoma, jak niszczący wpływ może mieć przebodźcowanie;
• myślącą, czyli taką, która z uwielbieniem oddaje się czynnościom intelektualnym i cechuje się bardzo głębokim wglądem we własną psychikę;
• lękliwą, a zatem niestety wycofaną z powodu często irracjonalnego odczucia strachu, związanego z obcowaniem z drugim człowiekiem;
• powściągliwą – osoby introwertyczne tego typu początkowo w towarzystwie są ciche i niezwykle opanowane, lecz w miarę upływu czasu oswaja się i staje bardziej otwarta.

Ocena społeczna krzywdzi introwertyków! Nieprawdziwe stereotypy na temat introwersji

Im starsza jestem, tym bardziej akceptuję siebie. Kiedy mam nastrój bardziej samotniczy, nie idę na imprezę i głęboko gdzieś mam to, że ktoś pomyśli o mnie, iż jestem gburowata. Nie jestem, po prostu chronię się przed przebodźcowaniem. Dużo przyjemniejszym wydaje mi się odbycie samotnej artystycznej randki w palmiarni niż pójście do klubu. Niestety, jestem świadoma, że sporo mitów na temat introwertyków ma się świetnie w naszym społeczeństwie. I to, że ktoś gdzieś nie pójdzie, wcześniej wyjdzie lub bywa małomówny, konotuje to, że bywa nazywany grubiańskim, niekulturalnym lub po prostu egoistycznym. A to zupełna nieprawda!

Mity na temat introwertyków, które chciałabym zdementować.

1. Introwertycy to dziwolągi. Sorry, ale każdy na swój sposób jest dziwolągiem. Inni mniej, pozostali bardziej, każdy ma jakieś swoje wypaczenia, ukryte łajdactwa albo nietuzinkowe fetysze. Czasem świadome, innym razem nie. Jesteśmy do siebie podobni na wielu polach, ale różnice między nami też występują, no i całe szczęście. Dzięki różnorodności jest ciekawie!
2. Introwertycy są niedowartościowanymi, wylęknionymi ludźmi. No tak, zdarza się, że ktoś jest wycofany nie z powodu swej natury, lecz mnogość traum i nieumiejętność radzenia sobie z trudnymi sytuacjami w taki sposób działa na człowieka. Nie jest to jednak każdy przypadek. Choć czasem, w drodze terapii, okazuje się, że ktoś postrzegany za introwertyka tak naprawdę jest ambiwertykiem lub tłumiącym emocje ekstrawertykiem, nie znaczy, że wszyscy introwertycy muszą iść na terapię. Wręcz przeciwnie. Często im więcej ktoś robi wokół siebie szumu, tym intensywniej potrzebuje pomocy. Choć, rzecz jasna, i to nie stanowi reguły.
3. Związki nie są dla introwertyków. Och, nieprawda! Relacje tworzone przez introwertyków są wspaniałe, obfite w mnóstwo głębokich wrażeń i cudowne chwile pełne gorącego uczucia. Co do tego nie mam żadnych wątpliwości. Introwertycy kochają tak gorąco jak każdy typ osobowości! O ile, oczywiście, ich uczucie jest autentyczne.
4. Nieśmiałość to główna domena introwertyka. Rzekłabym: bullshit. To raczej szacunek do swojego czasu. Introwertyk lepiej dobierze interesujące go towarzystwo. Ma do tego naturalny talent. Nie będzie się zadawać z byle gadułą, bo po prostu go ta znajomość wykończy. Dlatego otacza się ludźmi, z którymi naprawdę warto pogadać, bo mają do przekazania bardzo wartościowe rzeczy. I przy takich osobach często stosunkowo szybko się otwierają. Serio, potwierdzone info!
5. Introwertyk zionie emocjonalnym chłodem. To też przekonanie bez pokrycia. Może to, że początkowo introwertyk się do ciebie nie uśmiechnie lub po prostu skinie głową na powitanie, zamiast padać Ci w ramiona, może wydawać się chłodne, ale to rozmyślna ostrożność. Nie każdy potrzebuje mnóstwa kontaktu fizycznego, a już z pewnością nie na pierwszym spotkaniu.

Siła introwersji. Dlaczego bycie introwertykiem jest piękne?

Introwertycy budują relacje bardzo świadomie i naprawdę zależy im na drugim człowieku. Cenią wartościowych ludzi.

Budują w piękny sposób swoje życie osobiste, spokojnie i z rozmysłem. Mają bogatą fantazję, którą potrafią wykorzystać w celach artystycznych i w życiu zawodowym.

Bogactwo ich uczuć często objawia się właśnie w postaci sztuki. Potrafią ze zwykłego podwórka wyczarować magiczny ogród, a na kartce papieru ołówkiem naszkicować świat z odległej galaktyki. Jeśli piszą książki, to ich bohaterów cechuje nietuzinkowa głębia i wielowymiarowość.

Tak, introwertyk daje sobie czas, by dokładnie przeanalizować rzeczywistość i zajrzeć dużo dalej pod płaszczyk iluzji. Ekstrawertykowi często brakuje do tego cierpliwości.

Czy możesz być jednocześnie introwertykiem i ekstrawertykiem?

Owszem, skoro ja mogę, to i Ty możesz. ^^

Ambiwersja to osobowość łącząca introwertyzm i ekstrawertyzm.

Teoria temperamentu Hansa Eysencka przeciwstawia osobowość introwertyczną osobowości ekstrawretycznej. Z kolei naprzeciwko neurotyczności staje równowaga emocjonalna. I myślę, że ambiwersja ma właśnie sporo z takiej równowagi.

Czasem baterie ładujemy w towarzystwie wartościowych osób, z jakimi spędzamy pożytecznie czas, innym razem wolimy wypocząć pod kocem z książką, odbywając podróże w wehikule, który nazywamy fantazją. Nie potrzebujemy tłumów ludzi, by przeżyć, ale na dłuższą metę samotność jest nie dla nas. Stajemy się wtedy przygaszeni, marudni i nieznośni.

A może piszesz książkę i jedna z Twoich postaci jest introwertykiem?

Pamiętaj, że o ile nie tworzysz autofikcji, bohater nie musi być Twoim alter ego. Dlatego odwołuj się do własnych doświadczeń, ale pamiętaj, by wchodzić w buty osoby, którą chcesz wiarygodnie przedstawić czytelnikowi. A ona nie jest Tobą!

Jeżeli chcesz poćwiczyć konstruowanie postaci, wzbogacić swoich bohaterów o wiarygodne, ciekawe portrety psychologiczne, sprawdź karty pracy Bohater Prawdziwy. Opracowałam je dzięki mojemu wieloletniemu doświadczeniu w pisaniu oraz niezliczonej liczbie kursów oraz materiałów dla pisarzy, które wchłaniam w siebie niczym Wodny Bóg ze Spirited Away (czasem muszę się z tej wiedzy odkorkować, przekazując ją dalej i w efekcie tego powstają właśnie takie pomocne kursy z ćwiczeniami). Najczęstszym atutem moich książek są właśnie wiarygodni, ale bardzo interesujący bohaterowie (nie tylko czytelnicy to zgłaszają, ale również wydawca!), więc polecam Ci szczerze mój autorski system kreowania postaci w kartach pracy.

Dokucza Ci Twój introwertyzm i chcesz nad nim popracować?

Jedną z przyjemniejszych form pracy nad sobą, którą często praktykuję, jest prowadzenie dziennika. Jak go wykorzystać w tym przypadku?

1. Zauważaj w trakcie dnia sytuacje, w jakich przydarzyło Ci się coś niekomfortowego lub nawet bardzo doskwierającego. Czy to na pewno wynika z Twojego introwertyzmu? Może czynnikiem powodującym złe samopoczucie było coś innego? Opisz sytuację w dzienniku. Daj sobie czas i przestrzeń. Jak wiele razy ta sama sytuacja powtarza się w ciągu miesiąca? Co konkretnie ją powoduje? Zbadaj to i zastanów się, czy możesz coś zrobić, by wprowadzić zmianę.
2. Stosuj afirmacje. Codziennie, najlepiej z rana, usiądź z dziennikiem i zapisz kilka pozytywnych zdań w czasie teraźniejszym na temat tego, jaką osobą chcesz być. Pamiętaj, że aby afirmacje zadziałały, Twoje serce musi być co do tego absolutnie przekonane. Samo umysłowe chcenie niewiele zmieni.
3. Wykonaj listę sytuacji i rzeczy, w których Twój introwertyzm Ci pomaga. W ten sposób nauczysz się akceptować swoją osobowość, a następnie wznieść się o krok wyżej i odczuwać wdzięczność za ten dar.

Każdy z nas jest wyjątkowy, co nie czyni nas ani gorszymi, ani lepszymi od innych ludzi.

Mimo że często mamy różne punkty widzenia i inaczej myślimy w wielu kwestiach, nie oznacza to, że nie powinniśmy się szanować. I nie chodzi tylko o szacunek do drugiego człowieka. Sami siebie szanujmy, od tego punktu zaczyna się najwspanialsza życiowa przygoda!

Dziękuję, że jesteś ze mną.

Życzę Ci wspaniałej podróży na ścieżce samoakceptacji i rozwoju (być może nie tylko osobistego, również twórczego).

Twoja

__________________________________

Ten blog jest dla Ciebie. Wszystkie treści tworzę, byś mógł rozwinąć skrzydła. Pomóż mi zdobyć i przekazać Ci jeszcze więcej ciekawej wiedzy: wesprzyj tę formę twórczości, stawiając mi kawę. Dobro wraca!