Witajcie moi drodzy brylantowi.

Dziś będzie krótko, acz treściwie i inspirująco.

Jest taki zespół, który nazywa się Blushface. Chłopaki są z Krakowa i mimo niekorzystnej atmosfery (oczywiście mam na myśli smog) robią muzykę.

Dobrą muzykę.

Dobrą muzykę należy chwalić, bo inaczej do końca życia będziemy słuchać Pitbulla, Despacito i zespołu z piekła rodem, czyli The Chainsmokers (borze broń). Chłopaki z Blushface mówią, że ich muza inspirowana jest latami 80′ i 90′, aczkolwiek ciężką ją precyzyjne zaszufladkować. Zaprawdę powiadam, chłopcy – macie tym moją wiekuistą atencję. Czy w XXI wieku, w dobie Snapchata, legalnej muzyki za 20zł i możliwości tworzenia czegokolwiek i gdziekolwiek musimy konkretyzować i kategoryzować wszystko, co zrobimy?

– Nasza muzyka to taki typowy death-metal.

– Zapraszamy do grona naszych słuchaczy tylko wytrawnych słuchaczy estońskiego jazzu z okolic Cieszyna.

Są też ludzie typu ciepło-zimno, czyli szufladkują nie szufladkując 🙂

– Łączymy u siebie elementy popu i rocka, chociaż mamy też nieco elektroniki, alternatywy, a w miarę to najbardziej kręci nas rap w dwudziestoleciu międzywojennym. Czaisz?

Dobra, wracam do sedna, a sednem jest nasze trio zdolnych chłopaków ze Smogowa Krakowa.

Niedawno ukazała się ich debiutancka EP-ka, zatytuowaną EP. Mamy na niej 5 autorskich utworów (wszystkie po angielsku – taki stajl, czy może celujecie na coś zagranicą? 🙂 ) i mnóstwo dobrej zabawy, o radości dla naszych uszu nie wspominając.

Także, moi drodzy, proszę wziąć pod uwagę twórczość tego zespołu podczas układania swoich wakacyjnych playlist, a ja życzę wielu sukcesów no i Longplaya ma się rozumieć 🙂

Bandcamp Blushface   Facebook Blushface

A z resztą widzimy się już niedługo 🙂

Matt